Ik zak langzaam af

Vrijdag was een waardeloze dag en in het weekend ben ik vrij, dus vandaag ga ik weer een stap verder met mijn project. Op de planning staat de overloop, de trap, de gang en het toilet. Makkie toch?

Bij het schoonmaken van de overloop horen ook de deuren met de bijbehorende raampjes en natuurlijk de deurposten, de lichtschakelaars en de deurklinken. De deuren en raampjes gaan prima, maar het verbaast me dat ik op de deurposten nog vlekken vind van behangplaksel. Ik kan me namelijk niet heugen hoe lang het geleden is dat ik hier heb behangen, sterker nog: ik ga nu weer behangen! Dat vreselijke grasgroene behang komt me mijn neus uit en het past ook helemaal niet bij mijn gang, maar daarover straks meer.

Behang van de muren trekken vind ik heerlijk, het werkt therapeutisch. Ik heb het dan over vliesbehang en niet over dat papieren behang dat altijd nog zo'n ragdun laagje papier achterlaat op je muur en dat alleen met voldoende water en een plamuurmes verwijderd kan worden. Nee, vliesbehang... dat trek je eraf met een ferme ruk en ondertussen denk je aan iets dat je erg dwars zit of aan iemand die je graag eens een dreun zou geven. Dat moet je namelijk niet in het echt doen en daarom is behang verwijderen een aardig alternatief.

Het valt me op dat ik echt vaak moet plassen, wel vijf keer op één ochtend. Op kantoor hoef ik nooit te plassen... Zou ik op kantoor te weinig drinken? Zou ik thuis teveel drinken? Of is thuis plassen gewoon veel fijner?

Tussen het schoonmaken en behang trekken door, breng ik een bezoekje aan mijn personal trainer en ja hoor... ik kan één minuut planken! Vrijdag zat ik op 55 seconden, maar nu hou ik het vol tot het piepertje gaat. De andere oefeningen gaan nu ook iets makkelijker en mijn trainer (alias bovenbuurvrouw, alias mijn jongste dochter Amber) stelt voor om in het vervolg ook in het weekend te trainen, maar dat sla ik af. In het weekend ben ik vrij, dus ook geen training.

Wanneer ik boven klaar ben, zak ik langzaam af naar beneden. Tree voor tree maak ik schoon en ik denk met weemoed aan mijn fles Dasty die inmiddels leeg is. De treden en de leuning worden namelijk vet van al dat vasthouden en lopen en dat vettige laagje wordt dan weer vies.

Met Dasty gaat zo'n geschilderde, houten trap zo makkelijk schoon en met dit milieubewuste, zelfgefabriceerde alternatief lukt dat echt niet. Ik probeer een andere ontvetter van een bekend merk, maar ook deze haalt het niet bij die bekende gele spray. Even doorbijten dus en steviger poetsen (wel goed voor je spieren).

Uiteindelijk beland ik toch in de gang. Onder de trap heb ik ondiepe planken en daarvoor een roede met kledinghangers als kapstok. Eerst had ik daar ook nog van die lamellengordijnen voor, maar erg praktisch is dat niet als je iets wilt pakken. Weg dus met die lamellen.

Op de planken kun je goed van die plastic voorraadbakken kwijt met bijvoorbeeld schoenpoetsspullen, handschoenen of andere kleine rommeltjes. Ook zaken als een gourmetstel, een grillplaat of andere lange, platte dozen passen hier prima.

De gang heeft vorig jaar al een gedaanteverwisseling ondergaan, die was namelijk eerst ook groen. Ik heb daarvoor een eigen foto uit Karpathos laten afdrukken op behang en dat omlijst met behang van oude steentjes en de rest is blauw geverfd. De trapopgang krijgt een soortgelijke uitstraling, daarvoor heb ik vandaag behang besteld. Ook dit behang komt van een foto uit Griekenland, maar dit keer is het een foto van een geit. Ik zal het laten zien wanneer het af is.

We hebben vorig jaar ook de deur in de gang verplaatst, vanwege een verbouwing aan de keuken (daarover in een volgend blog meer). Ons huis heeft van oorsprong een ronde muur in de woonkamer en dus ook in de gang. Wij zijn de enigen in het blok die deze muur zo hebben gelaten. Door het verplaatsen van de deur kwam hij echter precies in de ronding te zitten. We hebben toen een ronde deur laten maken in Kootwijkerbroek, bij een gepensioneerde timmerman. We zijn er super blij mee! Zo krijgt de gang een heel eigen uitstraling.