Knippen en plakken

Ja!! Vandaag behang ik even de rest van de overloop en daarna ga ik verder met de keuken... tenminste... dat was het plan.

Eerst even boodschappen doen, wat tegenwoordig ook steeds meer begint te lijken op een militaire operatie. Nadat alles ontsmet is en ik iedereen ontweken heb, ligt er toch meer in mijn karretje dan ik had gepland. Blijkbaar heb ik tegenwoordig meer behoefte aan lekkere tussendoortjes. Nou ja, die train ik er wel weer af.

Het behangen kost veel meer tijd dan ik had gedacht. Dat ligt zeker niet aan het behang of aan het plakken. Het behang is fantastisch, scheurt niet bij de hoekjes af wordt niet groter of kleiner tijdens het plakken. Nee, de meeste tijd gaat zitten in het bedenken hoe ik het wil hebben en het op maat knippen. De rand behang om de deurkozijnen kost verreweg de meeste tijd, ieder steentje moet uitgeknipt worden en gepast. Je hoort mij niet klagen hoor, want ik vind het hartstikke leuk, maar zo is de dag snel voorbij.

Hoe vaak ik behangen heb in mijn leven? Ik heb werkelijk geen idee, maar wel heel vaak. Vroeger mocht ik mijn vader helpen met behangen, gewoon dingen aangeven. Soms begon hij tijdens het behangen te zingen of te neuriën. Hij wekte daardoor de indruk dat hij ontspannen en vrolijk was, maar niets was minder waar. Wanneer hij begon te zingen, moest je oppassen. Vooral niets verkeerd zeggen, niet mee bemoeien. Het zat gewoon heel erg tegen en dat zingen voorkwam dat er andere (lelijke) woorden uit zijn mond kwamen. Toch was het leuk om met hem te klussen en ik heb er veel van geleerd. Het belangrijkste wat hij me meegegeven heeft is: koop een goede kwaliteit behang. Wanneer je hem belde of hij wilde helpen behangen, vroeg hij ook eerst of je behang had van fatsoenlijke kwaliteit. Dat voorkomt dat je op de trap staat met twee afgescheurde hoekjes in je handen en een ingepapte rol behang op de grond (min twee hoekjes dan).

Later heb ik veel behangen met mijn zus, dat was ook leuk en daar leerde ik allerlei trucjes van. Een van de belangrijkste dingen was destijds met zo min mogelijk rollen behang, zoveel mogelijk muren behangen. Hierdoor werden we enorm creatief en konden we relatief voordelig de boel weer netjes krijgen. In haar hotel in Duitsland heb ik zelfs een keer een plafond behangen. Wij doen dat niet, maar dit was een oud pand en er zat al behang op, dus het kon. Met behulp van een huishoudtrap en een bezem lukte het heel aardig. Jammer genoeg heb ik er geen foto van, hij zou goed passen bij de foto's van gisteren en eergisteren.

In datzelfde hotel werd ik een keer geholpen door een gast die in het hotel verbleef. Hij vroeg of hij me misschien kon helpen met behangen, want dat hij ook altijd met zijn zusters ging behangen. Ik was dolblij, want er was in die tijd heel veel te doen qua klussen. Ik legde uit wat de bedoeling was en ging weg om nieuwe plaksel te kopen. Toen ik terug kwam, was hij klaar. Nou ja, klaar... de behangpap was op. Verrast door zijn hoge werktempo ging ik boven kijken... Wat ik daar aantrof is bijna niet te beschrijven. De banen behang waren met een schaar afgeknipt, maar stel je daarbij voor dat een kleuter dat heeft gedaan. Daarnaast waren de banen zeker twintig centimeter te kort afgeknipt, ik overdrijf echt niet! Patroon... welk patroon? Echt ongelooflijk. Ik heb onmiddellijk het nieuwe pakje behangplaksel verstopt, zodat ik zeker wist dat hij het niet te pakken zou krijgen. Met behangen heb ik maar even gewacht tot hij weer vertrokken was.