Op expeditie in de logeerkamer

Na een dagje 'rust' begin ik aan stap 2 van mijn 'grote schoonmaak'. Dit keer is de logeerkamer aan de beurt, we noemen dit ook wel de waskamer, de rommelkamer of mijn kamer. Die laatste benaming geldt natuurlijk alleen voor mij 😁.

De dakgoot is ver buiten bereik, dus die kan ik gerust overslaan, gelijk door naar het ramen lappen dan maar. Ik trek de luxaflex omhoog en doe de binnenkant van het raam... hm, dat valt tegen. Ik zet het raam open, klim op de vensterbank en hou me vast aan het kozijn, terwijl ik probeer het vast raam aan de buitenkant te lappen. Wanneer ik het resultaat bekijk, betwijfel ik of dit een goed idee was. De ene helft van het raam is nu keurig schoon, terwijl de andere helft bijna matglas is. Onderzoekend kijk ik de kamer rond en mijn oog valt op de stofvanger met telescoopsteel. Ik maak de stofvanger nat, knijp hem uit en begin enthousiast het raam aan de buitenkant te wassen. Het wordt best schoon en ik ben al bijna trots op mezelf als ik bedenk dat hij nu ook nog droog moet worden. Ik vervang het natte stofvangertje door een droge en wikkel mijn droogdoek eromheen. Nu probeer ik hetzelfde trucje nog een keer. Helaas werkt dit minder goed, zodat nu de ene helft keurig schoon is en de andere helft wel schoon, maar vlekkerig. De witte plank onder de dakgoot moet er ook aan geloven en tot mijn verbazing werkt het natte stofvangertje met de telescoopsteel hier heel goed, zodat ik nu twee meter keurig witte plank heb en de overige drie meter gewoon net zo smerig is als voor die tijd. Je kunt wel goed het verschil zien! Nu alleen nog bedenken wanneer die andere drie meter gedaan kan worden én door wie (ik heb hoogtevrees).

Ik poets nog even het kozijn en de vensterbank en dan begin ik aan de volgende opdracht.

De kast met mijn administratie gaat open en ik verzamel alle dozen en mappen in de vensterbank. Als ik je (als ervaringsdeskundige) een advies mag geven, doe dit niet als je raam nog wagenwijd open staat, vooral niet met breekbare spullen. Mijn administratie heb ik goed op orde: iedereen heeft een ordner voor zijn privé-administratie zoals arbeidscontracten en jaaropgaven en dat soort dingen, en de overige administratie heb ik verdeeld in:

• bankzaken

• aankoopnota's

• verzekeringen

• belastingen

• algemeen

Er ligt ook nog veel los papierwerk dat ik verdeel op mijn werkbank. De stapeltjes kan ik nu één voor één in de juiste ordner opbergen. Het blijkt dat ik in 2016 het laatst mijn administratie in de ordners heb gedaan, dat lijkt nog zo kort geleden...

Wanneer de ordners weer keurig naast elkaar in de kast staan, is de rest aan de beurt. Ik vind van alles wat uitnodigt tot nieuwe activiteiten, dus ik hoop dat ik aan drie maanden genoeg heb. Zo vind ik:

• negatieven van oude foto's die ik nog moet scannen (net als al die dia's),

• een young adult roman samen met een beoordelingsrapport waar adviezen in staan om het verhaal nog beter te maken,

• foto's die ingeplakt moeten worden,

• een map met knipsels en geprinte mails van mijn debuutroman String

• kleding die gerepareerd moet worden: knoop eraf, naad los, rits kapot e.d.

Ik sorteer alles netjes, zodat ik makkelijk een klus op kan pakken wanneer ik met deze schoonmaak klaar ben. Ook vind ik van allerlei dingen die ik nooit op deze plek zou zoeken als ik ze nodig had, van sommige dingen wist ik niet eens dat ik het had. De oude dvd's neem ik mee naar beneden, leuk om nog eens te kijken binnenkort. Pennen vind ik ook, heel veel pennen en lege doosjes waar ooit iets in gezeten heeft, typex en elastiekjes.

Na de kast komen de wasmachine en de droger aan de beurt (vandaar de benaming waskamer). Ik gebruik de verstuiver met het milieuvriendelijke schoonmaakmiddel van Amber en spuit de bovenkant van de machines in. Voor je beeldvorming: de machines staan naast elkaar en ongeveer tien centimeter daarboven is mijn werkblad. Ik pak een doekje en veeg over het oppervlak, nog zo'n beginnersfout! Volgende keer ga ik dus eerst met mijn stofvanger het losse stof verdelen en dan pas met een natte doek aan de gang. Nu wordt het één grote smeerboel. Ik kan natuurlijk ook vaker schoonmaken 🤔.

Kijk nou! Daar ligt mijn horloge met ingebouwde stappenteller! Jammer dat ik die niet woensdag al omgedaan heb, dat had mijn gemiddelde energieverbruik vast flink omhoog gebracht. Sommige mensen hebben zo'n stappenteller op hun telefoon, maar dat werkt bij mij niet. Mijn telefoon ligt altijd ergens en meestal daar waar ik niet ben. Zo'n stappenteller heeft mij een week kunnen bekoren, maar daarna was de grap eraf. Okay, die vier dagen Parijs met Amber gaf echt super resultaten, maar doorsnee zie ik alleen maar hoe ik heb gefaald. Als je dus interesse hebt... hier ligt er één.

De kamer is bijna klaar en laat de luxaflex weer zakken, zo zie je ook die vlekken op het raam bijna niet. Luxaflex is heel decoratief, maar het heeft wel een nadeel: het is een stofnest. Mijn mooie, witte, houten luxaflex kan wel een stofdoek gebruiken zie ik. IJverig wapper ik met mijn stofvangertje over de latjes, eerst probeer ik het latje voor latje van links naar rechts, maar dan blijkt ik toch meer iemand voor eerst de zijkant van boven naar beneden, dan het midden van boven naar beneden enzovoorts. Als ik klaar ben met de ene, hijs ik hem weer omhoog om aan de andere te beginnen. Ik zie nu dat mijn vensterbank één groot stofnest is geworden, je begrijpt niet dat dat allemaal op die smalle latjes van je luxaflex past! De andere luxaflex doe ik ook en ik word zo enthousiast dat ineens de stofvanger van de houder glijdt en het todje vliegt als een marmot door de lucht. Niet dat marmotjes kunnen vliegen, maar het doet er toch aan denken. Ik gooi het todje gelijk in de vuilnisbak, want het is wel een erg vies marmotje.